เก็บตกจากวชิรวิทย์ | การใช้ชีวิตในปีที่ 27 เป็นการใช้ชีวิตใหม่ ในอีกรูปแบบหนึ่ง

"ยังทิ้งร่างลงพักไม่ได้ เพราะมีภารกิจข้างหน้า​ ...เพราะมีสัญญาที่ต้องทำให้เสร็จสิ้น...การเดินทั้งครั้งใหม่จึงเกิดขึ้น..."

วันจันทร์ที่ 18​ พ.ค.​ 2563

ความเปลี่ยนแปลงมาเร็วกว่าที่คิด ก่อนที่จะย่างเข้าสู่ปีที่ 27 ของชีวิต มีหลายเหตุการณ์ ที่ทำให้ต้องตัดสินใจครั้งใหญ่ ตลอดระยะเวลา 5 ปีที่อยู่ในบ้านหลังเดิมที่อบอุ่น ถ้านับเรียนด้วยก็จะเกือบ 10 ปีที่ใช้ชีวิตอยู่ใน​ "เครือเนชั่น" เป็นความรู้สึก เหมือนเป็นลูกเป็นหลาน เป็นคนคุ้นเคย ที่มักได้รับการปลอบประโลม และให้โอกาสได้ทำสิ่งใหม่ๆ ที่ไร้ข้อจำกัด

ทุกวินาทีและทุกลมหายใจ ในบ้านหลังใหญ่หลังนั้นเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ แต่ความเปลี่ยนแปลงเป็นกฎของธรรมชาติ เมื่อชีวิตดำเนินมาถึงจุดหนึ่งที่ไม่อาจทำหน้าที่ต่อไปได้​ จึงต้องเดินออกมา และหลายคนก็แล่นเรือสปีดโบ๊ท ล่วงหน้าไปรอพบกัน ณ​ ที่แห่งหนึ่งแห่งใดก่อนแล้ว

ผมรู้ดีว่า​ "ชีวิต" จากนี้ไม่เหมือนเดิม​ มันไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงครั้งแรก และมันไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงครั้งสุดท้ายในชีวิต ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ​ ยังคงต้องพร้อมรับกับความเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ

มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องเปลี่ยน สถานการณ์ที่ปั่นป่วนผลักดันให้เราต้องเติบโตขึ้น เข้มแข็งมากขึ้น แข็งแกร่งมากขึ้น เก็บอารมณ์มากขึ้น และคิดมากขึ้น

ในช่วงเวลาที่ยากลำบาก เป็นช่วงเวลาที่พิสูจน์ มิตรภาพที่แท้จริง ผมอยากขอบคุณ กับทุกคนที่อยู่เคียงข้างในวันนั้น ยังมีกำลังใจ จากผู้คนจำนวนมากที่อาจกล่าวถึงไม่หมด​ แต่จดจำได้ทุกคน​ ได้เห็นอะไรๆที่ชัดเจนมากยิ่งขึ้น 

เป็นเวลา 1 เดือนเต็มที่ผมได้ทบทวนชีวิตและอยู่กับตัวเองเฉยๆโดยที่ไม่ต้องทำงาน ว่ากันด้วยเรื่องทฤษฎี 21 วันเปลี่ยนพฤติกรรม ระยะเวลาที่เว้นว่างทำให้ผมค้นหาและพบเจอกับความสุขที่แท้จริง ที่ยังไม่เคยหาเจอในช่วงในช่วงต้นของชีวิต 

ความเป็นวัยรุ่นที่มีไฟแรง​ พุ่งพล่านทะเยอทะยาน เป็นประสบการณ์ที่ดี ของวัยหนุ่มสาว ที่ต้องไม่หยุดฝัน แต่เมื่อชีวิต ผ่านมาอะไรๆ ระยะหนึ่งแล้ว "สนามการทดลอง" เปลี่ยนไปเป็น "สนามชีวิตจริง" ที่ต้องไม่พลาดแม้แต่เปอร์เซ็นต์เดียว

บางทีก็นึกเสียดาย ช่วงเวลาของการเป็นวัยรุ่น ที่เราใช้เวลาทั้งหมดไปกับการทำงานเสียมากกว่าการใช้ชีวิตแบบสนุกๆเหมือนเช่นเด็กทั่วไป มาวันนี้ ผมจึงอยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง 

การดูซีรีส์เกาหลี หลายเรื่องหลายตอนติดต่อกันได้ให้แนวคิดและแรงบันดาลใจ เป็นอย่างมาก 21 วันเปลี่ยนพฤติกรรม 21 วันที่ผมอยู่ กับเรื่องราวของตัวละครต่างๆ ทำให้ผมได้อะไร จากการดูละคร ที่มากไปกว่าความสนุก และแก้เหงา

มันทำให้ได้รู้ว่า​ "ความพอดีของชีวิตควรอยู่ตรงไหน" เราควรจัดสมดุลและปรับเปลี่ยนวิธีการใช้ชีวิตและวิธีคิดของเราให้เป็นไปอย่างไร ตัวละครสะท้อนปม​ ให้เหตุผลของการแสดงออกซึ่งการกระทำ​ สอดคล้องกับชีวิตจริงข​องคนเรา ผมมีข้อมูลเพียงพอ​ จากทั้งประสบการณ์​ในอดีตที่ผ่านมา​ แนวคิดจากตัวละคร ผมพร้อมแล้วที่จะเดินหน้าต่อ​ แบบใหม่

การใช้ชีวิตในปีที่ 27 เป็นการใช้ชีวิตใหม่ ในอีกรูปแบบหนึ่ง 

Robert Frost บรรยายถึงการแวะหยุดพักริมป่า ณ ค่ำคืนหนาวเหน็บขณะที่หิมะโปรยปรายลงมา

หลังการเดินทางมายาวนาน ริมป่าละเมาะแห่งนี้ช่างสงบ, นิ่ง, ลึก...แต่นักเดินทางยังทิ้งร่างลงพักไม่ได้ "เพราะมีภารกิจข้างหน้า...เพราะมีสัญญาที่ต้องทำให้เสร็จสิ้น...การเดินทางครั้งใหม่จึงเกิดขึ้น..."

Whose woods these are I think I know.

His house is in the village though;

He will not see me stopping here

To watch his woods fill up with snow.

My little horse must think it queer

To stop without a farmhouse near

Between the woods and frozen lake

The darkest evening of the year.

He gives his harness bells a shake

To ask if there is some mistake

The only other sound’s the sweep

Of easy wind and downy flake.

The woods are lovely, dark and deep,

But I have promises to keep,

And miles to go before I sleep,

And miles to go before I sleep